روش اجرای تحقیق
ضرورت رشد و توسعه و حل مشکلات اقتصادی، انسان را با حقیقتی به نام کمیابی مواجه ساخته است. بدون شک هدف از رشد و توسعه اقتصادی در جامعه بشری، افزایش رفاه مردم است. یکی از عوامل تعیین کننده میزان رفاه جوامع، میزان برخورداری افراد از امکانات موجود در جامعه (کالاها و خدمات) میباشد. این میزان را به اصلاح اقتصادی سطح زندگی می نامند. بدون افزایش کارایی و بهره وری، هیچ اقتصادی نمی تواند انتظار اعتلای سطح زندگی مردم خود را داشته باشد. سطح زندگی بالای مردم کشورهای صنعتی، اساساً ناشی از بهبود بهره وری در این جوامع و اقتصاد کارآی آنها می باشد. به اقتصادی کارآ گفته می شود که از منابع خود آنقدر کالا و خدمات تولید کند که در شرایط موجود، تولید بیش از آن سطح ممکن نباشد و این حاکی از وضعیت تولید با حداقل هزینه نیز می باشد. آگاهی نسبت به میزان کارایی و بهره وری و چگونگی روند تغییرات آن ها در طی زمان در تحقق اهداف رشد اقتصادی و تأمین رفاه جامعه کمک شایان توجهی خواهد کرد.
در این فصل در نظر داریم مهمترین معیار ارزیابی عملکرد بنگاه[۱] را معرفی کنیم که با استفاده از عوامل مختلف تولید، به امر تولید کالاها و خدمات اشتغال دارند. به عنوان مثال یک کارگاه تولیدی لباس را در نظر بگیرید که با استفاده از سرمایه، مواد اولیه و نیروی کار (عوامل تولید)، پیراهن (محصول) تولید مینماید. عملکرد این بنگاه تولیدی می تواند با روش های متعددی مورد ارزیابی قرار گیرد. یکی از رایجترین روش های ارزیابی نحوه تولید و میزان اتلاف منابع در واحدها و مؤسسات، کارایی می باشد که به کمک روش های جدید قابل اندازه گیری می باشد. با اندازه گیری می توان از میزان کارایی کلیه بنگاه ها، از بنگاه های تولید کننده کالا تا شرکت های خدماتی (شبیه رستوران ها و شرکت های حمل ونقل) آگاه شد. همچنین این روش برای یررسی عملکرد شعبه های یک بانک و یا فروشگاه زنجیره ای و یا بنگاه های غیر انتفاعی (مدارس و بیمارستان ها) قابل استفاده خواهد بود.
این مثال ها در سطح خرد ارائه شد، البته این روش ها برای محاسبه کارایی در سطوح کلان هم مورد استفاده قرار می گیرند. برای مثال می توان عملکرد یک صنعت را در طول زمان و یا در حوزه های مختلف جغرافیایی (شهر، استان، کشور و یا در کل جهان )، بررسی و با گذشته مقایسه کرد و واحدهای کارا و ناکارا را شناسایی کرد و علل افزایش یا کاهش کارایی را مورد مطالعه قرار داد و تمهیدات لازم برای افزایش کارایی را اندیشید (عین علیان، ۱۳۸۷، ۶۴).
در این فصل به بیان مفهوم کارایی و مقایسه آن با بهره وری و اثربخشی، توضیح انواع کارایی و همچنین سنجش کارایی از روش های ناپارامتری و بیان می شود. در روش های ناپارامتری به روش فارل و روش تحلیل فراگیر داده ها (DEA) و مدل پنجره ای و سلسله مراتبی برای سنجش کارایی خواهیم پرداخت.
معرفی انواع روشهای اندازه گیری عملی کارایی از سوی فارل ١٩۵٧صورت گرفته است. وی پیشنهاد کرد که برای اندازه گیری کارایی یک بنگاه، باید عملکرد آن با عملکرد بهترین بنگاههای موجود در آن صنعت مقایسه شود. طبق شکل (۳-۱) فارل سه نوع کارایی برای بنگاه مطرح کرد. وی نظر خود را با مثال ساده ای از بنگاهی که با استفاده از دو عامل تولید X1 و X2 به تولید یک ستاندهY با فرض بازده به مقیاس ثابت (که در ادامه بحث خواهد شد) و بر مبنای حداقل نهاده می پردازد، بیان کرد. در زیر هر یک از انواع کارایی مورد بررسی قرار می گیرند:
[۱]– بنگاه یا واحد تصمیم ساز(Firm): هر واحد اقتصادی (از قبیل فروشگاه، دانشگاه، نیروگاه، کارخانه و .. ) که به تولید کالا و یا خدمات اشتغال داشته باشد، از نظر اقتصادی بنگاه شناخته می شود. به عبارتی بنگاه به یک واحد فنی اطلاق می شود که در آن کالاها و یا خدمات تولید می شوند، مالک و یا مدیر بنگاه در مورد مقدار و روش تولید تصمیم می گیرد و براساس روش های فنی معینی، عوامل تولید (Inputs) به محصولات (Outputs) تبدیل می شوند.
متن فوق بخش هایی از این پایان نامه بود
برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل با فرمت ورد می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:
