تجزیه و تحلیل اوراق بهادار
این مرحله اولین قسمت فرآیند تصمیمگیری سرمایهگذاری است و شامل ارزشیابی و تجزیه و تحلیل اوراق بهادار به صورت جداگانه است که به آن تجزیه و تحلیل اوراق بهادار گفته میشود. تجزیه و تحلیل گران حرفهای اوراق بهادار، معمولاً توسط مؤسسات سرمایهگذاری به کار گرفته میشوند. البته میلیونها نفر به صورت غیرحرفهای در خصوص سرمایهگذاری انفرادی به تجزیه و تحلیل میپردازند. ارزشیابی اوراق بهادار کار وقتگیر و دشواری است. برای این کار ابتدا باید ویژگیهای اوراق بهادار مختلف و عوامل تأثیرگذار بر آنها را شناسایی کرد. در مرحلۀ بعد به منظور برآورد و تخمین قیمت یا ارزش این اوراق بهادار باید یک مدل ارزشیابی را به کار گرفت. ارزش اوراق بهادار تابعی است از بازدههای مورد انتظار آتی اوراق بهادار و ریسک آن. هر یک از این دو پارامتر (بازده مورد انتظار و ریسک) باید برآورده شده، سپس با هم در مدل آورده شود. فرآیند ارزشیابی اوراق قرضه معمولاًُ آسانتر است برای اینکه بازده آن مشخص است و ریسک آن را میتوان از طریق دادهها و اطلاعات موجود برآورد کرد. با این حال این به آن معنا نیست که تمامی مسائل مربوط به تجزیه و تحلیل اوراق قرضه به آسانی قابل حل است. نرخ بهره اولین عاملی است که بر قیمت اوراق قرضه تأثیر میگذارد، با این حال کسی نمیتواند به طور ثابت تغییرات این نرخ را پیشبینی کند. فرآیند ارزشیابی سهام عادی پیچیدهتر از اوراق قرضه است. برای این که در این حالت سرمایهگذار با کل اقتصاد، صنعت مربوطه و شرکت خاص سرو کار دارد. در فرآیند ارزشیابی سهام عادی هم بازده مورد انتظار و هم ریسک آن باید برآورده شود.
۲-۱-۵-۲ مدیریت پرتفوی
دومین جزء مهم فرآیند تصمیمگیری مدیریت پرتفوی است. بعد از اینکه اوراق بهادار مورد ارزشیابی قرار گرفتند بایستی یک پرتفوی (مجموعه سرمایهگذاری) انتخاب شود. مفاهیم مربوط به چرایی و چگونگی ایجاد پرتفوی شناخته شدهاست. بسیاری از کارهایی که در این زمینه صورت میگیرد در اشکال ریاضی و آمار هستند. ریاضیات و آمار نقش مهمی در مطالعات سرمایهگذار ایفا میکنند. یک سرمایهگذار موفق و هوشیار همیشه به دنبال اصلاح پرتفوی خود است. این کار باعث مطرح شدن سؤالات مهمی میشود. اگر سرمایهگذار یک استراتژی فعالانهای را در پیش بگیرد در آن زمان بحث کارایی بازار مطرح میشود. اگر قیمتها به سرعت و به طور کامل منعکس کنندۀ اطلاعات باشد در آن حالت سرمایهگذاران باید در خصوص نحوۀ تأثیر آن بر تصمیمات خرید و فروش بررسیهای لازم را انجام دهند. حتی اگر سرمایه گذاران یک استراتژی منفعلانهای را در پیش بگیرند باز هم باید در خصوص سؤالاتی از قبیل مالیاتها، هزینۀ انتقال، نگهداری سطح مطلوب ریسک و سایر موارد، بررسیهای لازم را انجام دهند. سرانجام این که همۀ سرمایه گذاران تمایل دارند بدانند چگونه پرتفوی خود را به نحو احسن مدیریت کنند (جونز، ۱۳۹۱، ۲۰-۲۱).
۲-۱-۶ مدل مارکویتز
در سال ۱۹۵۰ هری مارکویتز مدل اساسی پرتفوی را ارائه کرد که مبنایی برای تئوری مدرن پرتفوی قرار گرفت. قبل از مارکویتز سرمایهگذاران با مفاهیم ریسک و بازده آشنا بودند. اگرچه آن ها با مفهوم ریسک آشنا بودند ولی معمولاً نمیتوانستند آن را اندازهگیری کنند. سرمایهگذاران از قبل میدانستند که ایجاد تنوع مناسبت است و نباید همۀ تخممرغهایشان را در یک سبد بگذارند. با این حال، مارکویتز اولین کسی بود که مفهوم پرتفوی و ایجاد تنوع را به صورت روش علمی بیان کرد. او به صورت کمی نشان داد که چرا و چگونه تنوع سازی پرتفوی میتواند باهث کاهش ریسک پرتفوی (مجموعه سرمایهگذاری) یک سرمایهگذار شود. چرا ایجاد تنوع در سرمایهگذاری برای سرمایهگذاران مهم است؟ میتوان گفت که قانون شماره یک مدیریت پرتفوی ایجاد تنوع است. از آنجا که سرمایهگذاران نسبت به آینده مطمئن نیستند باید برای کاهش ریسک دست به ایجاد تنوع در سرمایهگذاری خود بزنند. به عبارت دیگر تشکیل یک پرتفوی متنوع، میزان ریسک را تا حد زیادی کاهش میدهد. به عنوان مثال در بحران اقتصادی سال ۱۹۸۷ آمریکا، فقط کم تر از ۵ درصد صندوقهای مشترک سرمایهگذاری (که اقدام به تشکیل پرتفوی می کردند) با ضرر و زیان مواجه شدند. مارکویتز درصدد برآمد تا روشها و ایدههای موجود را در قالب یک چارچوب رسمی سازماندهی کرده و به این سؤال اساسی پاسخ دهد: آیا ریسک پرتفوی با مجموع ریسک اوراق بهادار منفرد که روی هم پرتفوی را تشکیل می دهند برابر است؟ مارکویتز با ارائۀ روش اندازهگیری ریسک پرتفوی به محاسبۀ ریسک و بازده مورد انتظار پرتفوی پرداخت. مدل او بر مبنای بازده مورد انتظار و ویژگیهای ریسک اوراق بهادار که چارچوب تئوریکی برای تجزیه و تحلیل گزینه
متن فوق تکه ای از این پایان نامه بود
برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:
