۷-۲-۲- مزیت بهداشت بر درمان
بهداشت، دانش حفظ تندرستی است و پزشکی، علم درمان بیماری ها است. بدیهی است که بیمار نشدن بر بیمار شدن و معالجه نمودن، مزیت فراوان دارد. چون وقتی بیماری مزمنی پیش آمد بهبودی آن را نمی توان پیش بینی نمود. اگر هم بیمار بهبود یافت اغلب آثار و عوارضی از بیماری به جای می ماند، که گاهی مرئی و گاهی مخفی می باشد که با پیدایش زمینه مساعد مجدداً ظهور می نماید. چنان که بیشتر بیماری های مزمن مخصوصاً نزد اشخاص مسن نتیجه عفونت ها و مسمومیت های دوران جوانی است.
متاسفانه اکثریت افراد از اطلاعات ساده بهداشتی آگاه نیستند، حتی طبقات تحصیل کرده نیز برداشت صحیحی از بهداشت زندگی ندارند. وقوف به مسائل بهداشتی انسان را در استفاده کامل از زندگی سراسر آمیخته با نشاط و شادابی، چه بصورت یک فرد و چه به عنوان یک عضو جامعه، کمک زیادی می نماید. در این هنگام است که انسان به وسعت و ارزش سلامت و بهداشت پی برده و به نیازمندیهای بهداشتی خود و نیز به اهمیت سلامت خانواده و جامعه با دید وسیعتری می نگرد.
“مقایسه ی هزینه های گزافی که صرف معالجه بیماری های ناشی از آلودگی آب می شود با هزینه لوله کشی در یک روستا، و یا مقایسه ی بین هزینه ی مصرفی جهت مسواک و خمیر دندان و هزینه ای که جهت اعمال جراحی و ترمیمی دندان مصرف می شود مثال های دیگری است که نشان دهنده ی مزیت بهداشت بر درمان می باشد” (شاهد خطیبی۱۳۸۹ : ۴۹).
با اندک توجهی می توان فهمید که بهداشت فقط با پیش گیری از بیماری ها سر و کار دارد و از درمان که از عوامل مختلف و پیچیده ای بحث می کند، به مراتب آسان تر و ساده تر است. بدیهی است که زیان های ابتلا به امراض از نقطه نظر مادی و معنوی به اندازه ای است که زیان های ناشی از آن در خانواده ها حتی در صورت بهبودی جبران ناپذیر است. بعلاوه بهداشت مقرون به صرفه تر از درمان می باشد.