پایان نامه تشخیص قابلیت بازاریابی دارای رابطه مثبت با بازده دارایی ها

مدل­های اقتصادی ارزیابی عملکرد

همانطور که در بخش مربوط به مدل­های حسابداری ارزیابی عملکرد نیز بیان شد علیرغم کاربردهای مختلف سود حسابداری، برخی معتقد بودند که سود حسابداری معیار مناسبی برای ارزیابی عملکرد شرکت نیست؛ برای مثال، با استفاده از هر یک از روش­های مختلف ارزیابی، اندازه­گیری و شناسایی موجودی کالا، مخارج پژوهش و توسعه و استهلاک دارایی­های ثابت، مبلغ سود نیز متفاوت خواهد بود در حالی­که این تفاوت به دلیل نحوه عملکرد نیست؛ بلکه به دلیل استفاده از روش­های مختلف حسابداری است. معرفی معیارهای اقتصادی ارزیابی عملکرد، نتیجه تلاش پژوهشگران برای رفع نارسایی­های مدل های مبتنی بر اعداد حسابداری است. در مدل­های اقتصادی، ارزش شرکت، تابعی از قدرت سودآوری، اولویت­های موجود، سرمایه­گذاریهای بالقوه و مابه­التفاوت نرخ بازده و هزینه سرمایه شرکت است (بوش[۱]، ۲۰۰۳).

۲-۲-۳- نسبت­های مختلف مورد استفاده در ارزیابی شرکت­ها

۲-۲-۳-۱- نسبت­های نقدینگی

نقدینگی توانایی شرکت برای انجام تعهدات کوتاه­مدت در سررسید می­باشد (فوستر[۲]،۱۹۷۸). نسبت های نقدینگی توانایی شرکت برای به دست آوردن وجه نقد در جریان عملیات چند ماه آینده را نشان می دهند. در سال­های اخیر، نقائص نسبت­های‌ نقدینگی جاری و آنی مورد بحث زیاد قرار گرفته است. بعضی از پژوهشگران به‌ این نسبت­ها ایراد گرفته و آن­ها را از لحاظ تشخیص قدرت نقدینگی، غیرقابل استناد شناخته‌اند. اینان می‌گویند نسبت­های جاری‌ و آنی بر پایه انحلال و برچیدن واحد اقتصادی بنا گذاشته شده‌اند به این تعبیر که فرض می‌شود فعالیت واحد تجاری‌ متوقف و همه اقلام دارایی جاری اعم‌ از به‌گونه‌ای‌ جنسی و غیر آن در صندوق جمع می‌شود تا جوابگوی بدهی­های جاری باشد و این‌ در عمل مصداق پیدا نمی‌کند و می‌دانیم که‌ همه اقلام صورت­های مالی به ارزش­هایی که‌ بر دائر بودن واحد تجاری و تداوم فعالیت‌ آن متکی می‌باشند در صورتهای مالی‌ منظور شده‌اند. از جهت دیگر عده‌ای‌ استدلال کرده‌اند که در این نسبت‌ها به‌ هیچ‌وجه گردش پول مطرح نیست یعنی‌ کاهش ورود پول به حساب موجودی‌ نقدی و خروج نامنظم و گاه ناگهانی آن از مخزن نقدینگی در نظر گرفته نشده است‌ زیرا پولی که در یک لحظه وارد و در لحظه‌ای بعد به مبلغی بیشتر از مخزن‌ نقدینگی خارج شود چه اثری از لحاظ امکان بازپرداخت بدهی می‌تواند داشته‌ باشد؟ علاوه بر این­ها، از دو حسابی که‌ اصولا نقدینگی را به وجود می‌آورند یعنی‌ حساب­های فروش و سود در این نسبت­ها اثری دیده نمی‌شود.

۲-۲-۳-۱-۱- مسئله نقدینگی

کارشناسان امر بر این باورند که نقدینگی در جامعه همیشه باید به اندازه­ای باشد که با کالا و خدمات برابری می­کند. افزایش آن باعث کمبود کالا و خدمات شده که نتیجه آن افزایش تورم در جامعه خواهد بود. در رابطه با نقدینگی، مدیریت نقدینگی در سیستم بانکی یکی از مهمترین چالش ها می­باشد. نقدینگی باید طوری مدیریت گردد که همیشه به اندازه کافی موجود باشد، چرا که کمبود آن بانک را با خطر عدم توانایی در ایفای تعهدات و در نتیجه ورشکستگی مواجه می­کند و مازاد نقدینگی در بانک نیز به معنای تخصیص ناکارآمد منابع می­باشد که این امر در نهایت ­می­تواند منجر به از دست دادن بازار شود.

نقدینگی و تورم از مهمترین متغیرهای کلان اقتصادی می باشند که سایر متغیرها نیز تحت تاثیر آن دو می باشند. بنابراین بنگاه های تجاری مخصوصا در کشور ما بایستی به منظور دستیابی به اهداف خود در مرحله برنامه ریزی و سایر مراحل آن توجه فراوانی به موارد ذکر شده در بالا داشته و از انعطاف پذیری بالایی برخوردار باشند (دارابی، ۱۳۹۰).

کنترل نقدینگی از مسؤولیت‌ های مهم مدیریت بانک است. استفاده از وجوه‌ کوتاه‌ مدت در سرمایه‌ گذاری ‌های بلند مدت، بانک را با این ریسک مواجه می‌نماید که دارندگان حساب‌ های ‌سرمایه‌گذاری ممکن است متقاضی دریافت وجوه خود باشند و این نکته بانک را مجبور به فروش دارایی‌های خود نماید. بانک می‌بایست نقدینگی کافی برای پاسخگویی به تقاضای ‌سپرده‌گذاران و وام ‌دهندگان داشته باشد تا اطمینان عمومی ‌را نسبت به خود جلب نماید. بانک‌ها نیازمند داشتن سیستم ‌مدیریت دارایی و بدهی اثربخش می‌باشند تا بتوانند عدم ‌انطباق سررسید در دارایی‌ها و بدهی‌ها را حداقل و بازگشت‌ آن­ها را بهینه نمایند. همچنین نقدینگی با سودآوری رابطه ‌معکوس داشته، بنابراین، نهادهای مالی باید بین نقدینگی و سودآوری تعادل مناسبی را برقرار کنند (عباسقلی پور، ۱۳۸۹).

مهمترین نسبت های نقدینگی عبارتند از : نسبت جاری، نسبت آنی، نسبت نقد، دوره وصول مطالبات، دوره پرداخت.

[۱] Bausch

[۲] Foster

 متن فوق تکه ای از این پایان نامه بود

برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:

متن کامل