عرضه گردشگری
در زمینه عرضه گردشگری و عناصر آن محققان بسیاری اظهار نظر نموده‌اند.
پیرس[۱] (۱۹۸۱): با دیدگاهی عرضه محورانه، گردشگری را شامل: جاذبه‌ها، حمل و نقل، اقامتگاه‌ها، تسهیلات پشتیبانی کننده (مانند: دفاتر خدمات سفر، خدمات بانکی، خدمات تفریحی، خرید، بیمه و ….) و زیرساخت‌ها در نظر گرفت.
بلانک [۲](۱۹۸۹): با تمرکز بر گردشگری مردمی، حمل و نقل، ارتباطات، جاذبه‌ها، خدمات و دیگر عناصر مشابه را در زمره عناصر سمت عرضه در نظر می‌گیرد.
گان (۱۹۹۳) :عرضه گردشگری را شامل همه برنامه‌ها و کاربری‌های زمینی می‌داند که برای ورود بازدیدکنندگان طراحی و مدیریت شده‌اند. این برنامه‌ها و کاربری‌ها تحت کنترل هر سه بخش: بنگاه‌های اقتصادی خصوصی، سازمانهای غیر انتفاعی و دولت‌ها هستند. گان با مد نظر قرار دادن اهداف برنامه‌ریزی، سمت عرضه گردشگری را شامل پنج عنصر عمده جاذبه‌ها، خدمات، حمل و نقل، اطلاعات و تبلیغات پیشبردی می‌داند(گان، ۱۹۹۳ : ۴۴-۴۱).
ضرغام (۱۳۷۵) :شش عامل ،جاذبه‌ها و فعالیت‌ها، تأسیسات اقامتی، سایر تسهیلات و خدمات جهانگردی، حمل و نقل، سایر زیر ساخت‌ها و عناصر نهادی را به عنوان عوامل عرضه برشمردند. این عوامل هر یک دارای اجزا یا عناصری است که به شرح زیر بیان شده است(ضرغام، ۱۳۷۵: ۵۱).
ـ جاذبه‌ها و فعالیت‌ها: طبیعی، فرهنگی، انواع ویژه
ـ تأسیسات اقامتی: هتل، متل، مهمانپذیر، هتل آپارتمان و ….
ـ سایر : عملیات سفر و گردش، تأسیسات پذیرایی، مراکز خرید، بانک‌ها و صرافی‌ها، تسهیلات و خدمات درمانی، تسهیلات و خدمات پستی.
ـ حمل و نقل: هوایی، جاده‌ای، ریلی، آبی و …..
ـ سایر زیرساخت‌ها: آب و برق، دفع زباله، ارتباطات راه دور
ـ عناصر نهادی: ساختار سازمانی (در بخش دولتی و بخش خصوصی)، قوانین و مقررات مربوط به جهانگردی، برنامه‌ها و سازمانهای تعلیم و تربیت، سرمایه مالی برای توسعه جاذبه‌ها، استراتژی بازاریابی و تبلیغات و هماهنگی تشکیلاتی تسهیلات سفر (ویزا، گمرک و ….)
ونهوف (۲۰۰۵): به طور کلی اجزاء و عناصر عرضه را شامل جاذبه‌ها، خدمات ،تسهیلات و زیرساخت‌ها می‌داند او جاذبه‌ها را به سه دسته: طبیعی (آب و هوا، چشم‌انداز، حیات وحش و پوشش گیاهی، دریاچه‌ها و سواحل، کوهستان‌ها و غیره)، انسان ساخت (جاذبه‌های ساخته شده مانند: معماری، پارک‌ها، جاذبه‌های فرهنگی، مانند: موزه‌ها، تاریخ، فرهنگ عامه، مذهب، جاذبه‌های اجتماعی، مانند: شیوه زندگی، گروه‌های قومی، زبان) و جاذبه‌های مصنوع (پارک‌های موضوعی، پیست‌های اسکی، رویدادها، مراکز آب‌‌درمانی) تقسیم کرد (ونهوف، ۲۰۰۵ : ۷۷ – ۷۶).
۲-۹-۱-۲- تقاضای گردشگری
در زمینه تقاضای گردشگری تعاریف مختلفی وجود دارد. به طور کلی تقاضای گردشگری عبارت است از میزان اشتیاق و نیازی که گردشگران با انگیزه‌های مختلف برای مصرف محصولات گردشگری در زمان و مکان مشخص از خود نشان می‌دهند و حاضرند در مقابل دسترسی به محصولات و منابع گردشگری هزینه کنند(فرزین، ۱۳۸۵ : ۱۳).
شناسایی نیازها و ویژگی‌های بازار تقاضا، در تعیین سمت و سوی کیفیت عرضه گردشگری از اهمیت بسیار برخوردار است .در مفاهیم بازاریابی گردشگری برای تعیین ویژگی‌ها و نیازهای بازار تقاضا در وهله اول بخش‌بندی بازار مطرح می‌گردد، بخش‌بندی بازار بر مبنای متغیرهای چندی صورت می‌پذیرد. کاتلر متغیرهای زیر را به عنوان متغیرهای بخش‌بندی بازار تقاضای گردشگری برمی‌شمرد(کاتلر و دیگران، ۲۰۰۶ : ۲۶۴).
v جغرافیایی: شامل منطقه، اندازه شهر، تراکم جمعیت، آب و هوا
v جمعیت شناختی: سن و جنس، اندازه خانوار، دوره عمر خانواده، درآمد، شغل، تحصیلات، مذهب، نژاد، ملیت
v روانشناختی: سبک زندگی، شخصیت
v رفتاری: اوقات مصرف (معمول، خاص)، مزایای مورد انتظار، میزان مصرف، وضعیت وفاداری، مرحله آمادگی خریدار، نگرش (عقیده) نسبت به محصول.
[۱] Pearce
[۲] Blank
متن فوق بخش هایی از این پایان نامه بود
برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل با فرمت ورد می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:
