ادبیات موضوع ، چهارچوب نظری
فناوری اطلاعات، انقلاب کامپیوتری و اینترنتی در چند سال اخیر تغییرات وسیع و سریعی در جنبه های مختلف زندگی جوامع اعم از فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و … پدید آورده است. از یک سو این فناوری به عنوان مهمترین ابزار، روش و سرمایه برای کسب و کار جوامع در قرن جدید برای ایجاد تغییرات اساسی در زندگی، آموزش، اشتغال، نحوه حکومت و اداره جوامع، بنگاه ها و صنایع محسوب شده و همچنین یک فرصت استثنایی برای جبران عقب ماندگی های عصر صنعت برای کشورهای در حال توسعه به صورت تحقق یک جهش اساسی در ورود به دوران فراصنعتی شده است.
ازسوی دیگر به رغم بسیاری از اندیشمندان تاثیرات شگرف این پدیده نوین قرن معاصر در امنیت و استقلال ملی تا به آنجاست که کشورهای پیشتاز این عرصه، فاتحان جهان نوین و بهره مندان ماحصل دستاوردهای بشری خواهند بود و آن دسته از کشورها که از این مهم غافل باشند، در زمره مغلوبین تاریخ محسوب گشته و منابع آنها دستخوش تاراج و سرنوشت شان توسط دیگران رقم خواهد خورد. لذا ورود توانمند به این عرصه دیگر یک انتخاب نبوده و الزامی تاریخی است.
فناوری اطلاعات یکی از عوامل توسعه و پیشرفت هر کشوری می باشد، عواملی که موجب توسعه و تقویت تکنولوژی های فناوری در زمینه اطلاعات و ارتباطات می گردد مهم و قابل توجه هر نهادی به ویژه پتروشیمی می باشد. پتروشیمی از ارگان های بسیار بزرگ ما دارای کاربران تخصصی و غیر تخصصی متنوع و بسیار زیادی می باشد.
استفاده از شبکه های کامپیوتری با ساختار استاندارد و مناسب و خطوط پرسرعت اینترنت و سیستم های نرم افزاری مناسب “اتوماسیون اداری” می تواند موجب توسعه فناوری و اطلاعات و ارتباطات گردد. سازمان پتروشیمی متاثر از اثرات توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات می باشد.
امروزه نقش اینترنت در زندگی روزمره انسان ها بسیار پررنگ شده است و همین عامل باعث شده تا سازمان ها برای آنکه خود را با انقلاب ارتباطات الکترونیکی که با توسعه اطلاعات و ارتباطات به وجود آمده است، هماهنگ کرده و بر حول محور افزایش درآمدها و کاهش هزینه ها بگردند، شیوه جدید کسب و کار الکترونیکی را برای کسب درآمد و رقابت با رقبا انتخاب کنند.
شرکت IBM کسب و کار الکترونیکی را به صورت زیر تعریف کرده است: کسب و کار الکترونیکی عبارت است از تبدیل فرآیندهای کلیدی تجاری از طریق استفاده از فناوری اینترنت.
DTIنیز کسب و کار الکترونیکی را این چنین تعریف می کند: به کارگیری فناوری ارتباطات و اطلاعات یکپارچه در فعالیت ها، طراحی مجدد فرآیندهای تجاری و یا نوآوری کامل در مدل های تجاری توسط یک شرکت در فرآیندهای درونی. (صرافی زاده، ۱۳۸۳ ،۳۱)
کسب و کار الکترونیکی تعریف دیگری نیز دارد؛ یکپارچگی و سیالیت بیش از پیش طرح ها، فرآیندها، تجهیزات و سیستم های تجاری که در راستای برآورده سازی نیازهای دایم التغییر مشتریان صورت می گیرد.
کسب و کارهای الکترونیکی که اغلب با “ebusiness” یا “E-business”معرفی میشوند ممکن است به عنوان استفاده از تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات (ICT)در پشتیبانی از تمام فعالیتهای درون کسب و کار تعریف شود تجارت ازتبادل محصولات و خدمات بین مشاغل وگروه ها و افراد تشکیل شده است ومیتواند یکی از فعالیتهای اساسی باشد که در هر کسب و کار دیده شده است.
کسب و کار الکترونیک باعث می شود تا فرایندهای تجارت، روابط و دادوستد جهانی گردد. محیط تجاری شرکت، ممکن است، شامل یک شبکه جهت دسترسی به سازمانهای عمومی یا شبکه هایی که با محافظت خاص برای دسترسی افرادی خاص طراحی شده و یا حتی شبکه داخلی باشد که برای دسترسی افراد و کارمندان داخل شرکت طراحی شده است. کسب و کار الکترونیک تنها قراردادن یک صفحه شبکه ای نیست. بلکه محیط مدلهای تجاری اعم از تجارت با کارمندان، مشتریان، تامین کنندگان و شرکا است. (سرمد ، ۱۳۸۲ ،۱۰)