پایان نامه اعتمادی بیشتر سرمایه¬گذار ، تمایل بیشتر آنها به سرمایه گذاری کوتاه مدت

فرااعتمادی به اطمینان

عموم مردم در موقعیت­های مختلف زندگی روزمره خود، اعتماد بیش از حد به قطعیت نشان می­دهند، این خصیصه به عرصه سرمایه­گذاری نیز منتقل شده است. اصولا افراد تمایل دارند که اعتماد زیادی به صحت و دقت قضاوت­های خود داشته باشند. زمانی که افراد اطلاعات بیشتری درمورد یک موقعیت بدست می­آورند، صحت و دقت قضاوت­هایشان احتمالا افزایش نمی­یابد، بلکه فرااعتمادی آنها به صورت نادرستی بالا می­رود. در یک مطالعه«فیشوف و همکارانش» از یک گروه مورد آزمایش آزمون اطلاعات عمومی گرفتند و سپس آنها را در مورد درجه اطمینان نسبت به پاسخ­های داده شده ، مورد پرسش قرار دادند. پاسخ غالب افراد این بود که صد درصد مطمئن هستند، درحالی که واقعا ۷۰ تا ۸۰ درصد سوالات را پاسخ داده بودند.

هم فرااعتمادی به اطمینان و هم فرااعتمادی در پیش­بینی می­تواند منجر به اشتباه در عرصه سرمایه­گذاری شود. موارد زیر چهار رفتار ناشی از فرااعتمادی را که می­تواند به پرتفوی سرمایه­گذار صدمه بزند، نشان می­دهد.

سرمایه­گذاران بیش از حد مطمئن، توانایی خود را در ارزیابی یک شرکت به عنوان یک سوژه سرمایه­گذاری، بیش از حد تخمین می­زنند. درنتیجه آنها اطلاعات منفی را که به طور طبیعی علامت هشداردهنده­ای است مبنی براینکه خرید سهم نباید انجام شود ویا اگر خریداری شده باید به فروش برسد، را نادیده می­گیرند.

سرمایه­گذاران بیش­ازحد مطمئن درنتیجه این باور که آنها اطلاعات ویژه­ای در اختیار دارند معاملات پرحجمی را انجام می­دهند. تجربه نشان می­دهد که انجام معاملات زیاد، غالبا منجر به بازدهی ضعیف در بلندمدت می­شود.

سرمایه­گذاران بیش از حد مطمئن، عملکرد تاریخی سرمایه­گذاری خود را نمی­دانند و یا به آن اهمیت نمی­دهند، لذا ممکن است ریسک از دست دادن اصل سرمایه خود را کمتر از واقع براورد کنند، در نتیجه معمولا عملکرد ضعیف و غیر­منتظره پرتفوی در انتظار آنان است.

سرمایه­گذاران بیش از حد مطمئن، پرتفوی­های غیرمتنوعی را در اختیار دارند، از این رو بدون یک تغییر مناسب در ظرفیت ریسک­پذیری، ریسک بیشتری را تحمل می­کنند. این سرمایه­گذاران حتی اغلب نمی­دانند که آنها ریسک بیشتری از آنچه که ظرفیت و تحمل آن را دارند، تقبل کرده­اند.

مطالعات بسیاری سوگیری مربوط به فرااعتمادی سرمایه­گذاران را مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار داده است، ما در این بخش تحقیق برجسته­ای را مورد توجه قرار خواهیم دادکه اجزای فرااعتمادی در پیش­بینی و اطمینان را بررسی کرده است. پرفسور باربر و پرفسور اودن طی تحقیق در دانشگاه کالیفرنیا مبادلات سرمایه­گذاری ۳۵ هزار خانوار در دوره زمانی ۱۹۹۱ تا۱۹۹۷ را با یک موسسه کارگزاری کار می­کردند، مورد مطالعه قرار دادند. نتایج در سال ۲۰۰۱ در مقاله­ای تحت عنوان ” پسرها پسر خواهند بود: جنسیت، فرااعتمادی و سرمایه­گذاری در سهام عادی” منتشر شد. آنها در این تحقیق رابطه فرااعتمادی با جنسیت و تاثیر آن بر عملکرد پرتفوی را مورد بررسی قرار دادند.

سرمایه­گذاران بیش از حد مطمئن، این احتمال را که ارزیابی­های شخصی آنان از ارزش اوراق بهادار، درست­تر و دقیق­تر از ارزیابی­های دیگران است، بیش از اندازه تخمین می­زند.

سرمایه­گذاران عقلایی صرفا برای اطلاعاتی هزینه می­کنند که مطلوبیت مورد انتظار به آنها را افزایش می­دهد. سرمایه­گذاران بیش از حد مطمئن با انجام معاملات مکرر مطلوبیت مورد انتظار خود را کاهش می­دهند، این افراد عقاید غیرواقع­گرایانه­ای در مورد میزان بازده خود و دقت براورد این بازده­ها داشته و برای کسب اطلاعات، منابع زیادی هزینه می­کنند.

باربر و اودن نشان دادند که سرمایه­گذاران بیش از حد مطمئن، دقت اطلاعات خود و به تبع آن سودهای موردانتظار حاصل از معاملات را بیش از حد تخمین می­زنند، این افراد حتی گاهی با زیان موردانتظار نیز تمایل به انجام معامله نشان می­دهند. مدل­های فرااعتمادی سرمایه­گذار، پیش­بینی می­کند به دلیل آنکه مردان نسبت به زنان فرااعتمادی بیشتری دارند، حجم معاملاتشان بالاتر بوده و عملکرد آنان پایین­تر از زنان است. همچنین این تحقیق نشان داد اگر افراد ( هم زنان و هم مردان) پرتفوی ابتدای دوره خود را در تمام طول سال( بدون تغییر) نگهداری می­کردند، به طور متوسط عملکرد بهتری حاصل می­شد. سهامی که توسط مردان خریداری می­شد در مقاسیه با فروش­های آنان تا ۲۰ درصد برای هر ماه، عملکرد ضعیف­تری داشته است. در مورد زنان این رقم حدود ۱۷ درصد در ماه است. این تحقیق( فرااعتمادی) را به عنوان یک عامل خطرساز در مدیریت دارایی معرفی می­کند. محققین دریافتند که افراد حدود ۷۰ درصد از سرمایه­گذاری­های خود در سهام عادی را در طول یک سال تغییر می­دهند. صندوق­های مشترک سرمایه­گذاری نیز نرخ تغییر مشابهی دارند. با این وجود آن دسته از افراد و صندوق­های مشترک سرمایه­گذاری که بیشترین معمله را انجام داده­اند، کمترین بازده را به­دست آورده­اند. این دو محقق عقیده­دارند که یک توضیح ساده اما قوی برای حجم بالای معاملات در بازارهای مالی وجود دارد و آن فرااعتمادی است( بدری، ۱۳۸۸).

 متن فوق تکه ای از این پایان نامه بود

برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:

متن کامل