کفايت حل مشکلات[۱]
الف. تعریف مفهومي: بالاخره هر ارگانيسم سالمي هميشه داراي فشارها و مواردي از عدم کارايي و اثربخشي است. مسئله بودن يا نبودن مشکلات نيست بلکه نحوه عمل سيستم در رويارويي حل اين مشکلات است. آرگريس معتقد است که در يک سيستم اثربخش، حل مشکل با حداقل صرف انرژي صورت مي‌گيرد و مکانيسم‌هاي حل مشکل تضعيف نمي‌شود، بلکه حفظ و تقويت مي‌شوند. پس يک سازمان با کفايت براي فهم مشکلات موجود، يافتن راه حل‌هاي ممکن، تصميم‌گيري از ميان راه حل‌ها، اجرا و ارزيابي اثربخشي آنها، ساختار و رويه‌هاي مناسبي در اختيار دارد. چنين سازماني، عمليات خود را (چه در جهت تحقق هدف‌ها باشد، يا در جهت حفظ و صيانت سيستم، يا براي حل مشکلات انطباق و سازگاري) قابل کنترل تلقي کرده و فعالانه بر مشکلات مربوط فايق مي‌آيد. سازمان ضمن تغيير خود بايد توانايي انطباق با محيط يا با آن بخش مرتبط با خود از محيط را داشته باشد يا بتواند اختلاف و تفاوت موجود بين خود و محيط را به نحو موثري حل کند (علاقه بند، ۱۳۷۸، ص ۱۸-۲۲).
ب. تعريف عملياتي: ميزان کاربرد مولفه کفايت حل مشکلات است که بر اساس پرسش‌هاي شماره ۳۴ تا ۳۶ پرسشنامه سنجيده شده است.
[۱]. Problem – solving adequacy
متن فوق بخش هایی از این پایان نامه بود
برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل با فرمت ورد می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:
