پایان نامه ارشد اثربخشی روش های برجسته سازی چهره بر تماس چشمی کودکان درخودمانده

عنوان کامل پایان نامه :

بررسی اثربخشی روش های برجسته سازی چهره بر تماس چشمی کودکان درخودمانده

فصل دوم

پیشینه ی پژوهش

فصل دوم:پیشینه ی پژوهش

مقدمه

درخودماندگی اختلالی است که با آسیبهایی در رفتار اجتماعی و ارتباطی ، رفتارها و علایق محدود و تکراری مشخص می شود . اگرچه تنوع زیادی در نشانه ها و عملکرد هوشی در میان افراد درخودمانده تشخیص داده شده است ولی تمام این افراد مشکلاتی در تعامل اجتماعی همچون : استفاده از تماس چشمی ، شرکت در تعاملات متقابل و پاسخ دادن به احساسات و هیجانات دیگران را دارند . آسیب های اساسی همانند فقدان توجه به دیگران و نقص در نام گذاری افراد اغلب در سال اول زندگی و آسیب های آشکار در تعامل اجتماعی ، تماس چشمی، توجه مشترک، تقلید، پاسخ به هیجانات دیگران و پردازش چهره در ۲ تا ۳ سالگی نمایان می شوند(داوسن^[۱] ، وب^[۲] و پارتلند^[۳]،۲۰۰۵).

این اختلال مشهورترین اختلال در بین اختلال های فراگیر رشد است. بر اساس راهنمای تشخیص و آماری اختلال های روانی( ویرایش چهارم-تجدید نظرشده)^[۴] نابهنجاری هایقابل توجه در ارتباط، تخریب کیفی درتعامل اجتماعی و محدودیت چشمگیر فعالیت ها و علایق از مشخصه های اصلی این اختلال است(ماتسون^[۵] ، لووالو^[۶]،۲۰۰۹).متوسط شیوع این اختلال ۲۲ مورد در هر ۱۰۰۰۰ نفر است و میزان شیوع آن در پسران ۴ تا ۵ برابر دختران می باشد(ساراسینو^[۷]،نوزورسی^[۸]، استیمن^[۹]، رسینگر^[۱۰]،فومبن^[۱۱]۲۰۱۰).

[۱] – Geraldine Dawson

[۲]Webb

[۳] McPartland

[۴] -Diagnostic and statistical manual of mental disorders-4Edition, Text Rivision(DSM_IV_TR)

[۵]-Matson

[۶]Lovullo

[۷]-Saracino

[۸]Noseworthy

[۹] Steiman

[۱۰] Reisinger

[۱۱] Fombone

سوالات یا اهداف پایان نامه :

آیا برجسته سازی چهره بر میزان تماس چشمی کودکان درخودمانده موثر است ؟

برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل با فرمت ورد می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:

لینک متن کامل پایان نامه رشته روانشناسی با عنوان : بررسی اثربخشی روش های برجسته سازی چهره بر تماس چشمی کودکان درخودمانده