دانشگاه شیراز
دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی
پایاننامه کارشناسی ارشد رشته روانشناسی
گرایش بالینی
عنوان:
اثربخشی برنامه تعدیل سوگیری شناختی-مؤلفه تفسیر و توجه بر علائم اضطراب اجتماعی و ترس از ارزیابی منفی و اثر زنجیرهای این مؤلفهها در افراد با اختلال اضطراب اجتماعی
پژوهش حاضر از نوع تحقیقات آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون همراه با گروه کنترل محسوب میشود. در این طرح، برنامه تعدیل سوگیری شناختی، مؤلفههای توجه و تفسیر، به عنوان متغیر مستقل و نمره سوگیری توجه، سوگیری تفسیر منفی، سوگیری تفسیر خنثی، علائم اضطراب اجتماعی و ترس از ارزیابی منفی نیز به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شدند. لازم به ذکر است متغیرهای سن و تحصیلات به عنوان متغیر کنترل اعمال شدند.
کلیه دانشجویان دختر در حال تحصیل دانشگاه دولتی شیراز و دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز در نیمسال دوم سال تحصیلی ۹۲-۹۱ و نیمسال اول سال تحصیلی ۹۳-۹۲ که واجد علائم اضطراب اجتماعی بودند، به عنوان جامعه آماری این پژوهش در نظر گرفته شدند. با توجه به فراوانی موقعیتهای اجتماعی اجتنابناپذیر برای دانشجویان، دامنه ۳۰-۱۸ سالگی سن شروع اختلال و نرخ شیوع بیشتر اختلال در زنان (سردارآبادی، ۱۳۸۵)، جامعه آماری فوق برای اجرای طرح حاضر تعیین شد.
آزمودنیهای این پژوهش به روش نمونهگیری در دسترس به دست آمدند. در گام نخست فراخوانهایی با تمرکز بر علائم بنیادی اضطراب اجتماعی در دانشکدهها و خوابگاهها نصب شد تا افراد واجد علائم با محقق تماس بگیرند. افراد داوطلب، پرسشنامه هراس اجتماعی[۱] کانور (۲۰۰۰) را به عنوان ابزار غربال تکمیل نمودند و در صورت کسب نمره بالاتر از خط برش (۱۹) و برآورده ساختن ملاکهای شمول، در پژوهش شرکت داده شدند و به تصادف در یکی از گروههای چهارگانه قرار گرفتند.
ملاکهای شمول بدین ترتیب بود: (۱) عدم سوء مصرف یا وابستگی به مواد مخدر (۲) فقدان اختلالات روانپزشکی در زمان اجرای پژوهش (۳) عدم دریافت درمانهای روانشناختی و روانپزشکی در حین اجرای پژوهش.
در نهایت ۸۰ نفر که به تصادف در دو شرایط آزمایشی تعدیل سوگیری تفسیر و اصلاح سوگیری توجه در قالب گروههای آزمایش و کنترل (جمعاً چهار گروه ۲۰ نفره) جای گرفتند، در پژوهش شرکت نمودند.
۳-۴-۱- پرسشنامه هراس اجتماعی (SPIN)
این پرسشنامه توسط کانور و همکاران (۲۰۰۰) با هدف سنجش هراس اجتماعی تدوین شده است. پرسشنامه یک مقیاس خودسنجی ۱۷ مادهای است که ۳ خرده مقیاس فرعی ترس (۶ ماده)، اجتناب (۷ ماده) و ناراحتی فیزیولوژیک (۴ ماده) را شامل میشود. هر ماده بر اساس مقیاس ۵ درجهای لیکرت (از ۰= ابداً تا ۴= بینهایت) درجهبندی میگردد. نقطه برش ۱۹ با کارایی و دقت تشخیصی ۷۹/۰، افراد با اختلال اضطراب اجتماعی و بدون اختلال را از هم متمایز میسازد.
پرسشنامه مزیتهای کوتاه بودن، سادگی و سهولت نمرهگذاری را داراست و میتواند به عنوان یک ابزار معتبر برای سنجش علائم اختلال اضطراب اجتماعی به کار برده شود و با توجه به اینکه نسبت به کاهش علائم در طی زمان حساس است، میتواند به عنوان ابزار غربالگری و نیز برای آزمون پاسخ به درمان در اختلال اضطراب اجتماعی و یا تمییز دادن درمانهای با کارآیی متفاوت به کار گرفته شود (کانور و همکاران، ۲۰۰۰).
کانور و همکاران (۲۰۰۰) پایایی مقیاس را به روش بازآزمایی در گروههای با تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی برابر با ۷۸/۰ تا ۸۹/۰ گزارش نمودهاند. همچنین ضریب آلفا برای کل مقیاس برابر ۹۴/۰ و برای مقیاسهای فرعی ترس ۸۹/۰، اجتناب ۹۱/۰ و ناراحتی فیزیولوژیک ۸۰/۰ به دست آمده است. روایی همگرا برای کل مقیاس در مقایسه با نمرات هراس اجتماعی فرم کوتاه (BSPS) با ضرایب همبستگی ۵۷/۰ تا ۸۰/۰ گزارش شده است. عبدی (۲۰۰۴؛ به نقل از طالعپسند و نوکانی، ۲۰۱۰) همسانی درونی کل مقیاس را به روش آلفای کرونباخ برابر ۸۶/۰ و پایایی به روش بازآزمایی را ۸۳/۰ گزارش نموده است. وی اعتبار محتوایی مقیاس را نیز با توجه به نظر سه تن از اساتید روانشناسی تایید نمود.
۳-۴-۲- پرسشنامه اضطراب اجتماعی لیبوویتز (LSAS)
لیبوویتز (۱۹۸۷؛ به نقل از خورشیدزاده، برجعلی، سهرابی و دلاور، ۱۳۹۰) با هدف ارزیابی شدت اختلال اضطراب اجتماعی و اجتناب این پرسشنامه را تدوین نمود. پرسشنامه ۲۴ ماده دارد که ۱۳ گویه آن مربوط به اضطراب عملکرد و ۱۱ گویه دیگر مربوط به اضطراب در موقعیتهای اجتماعی است و آزمودنی میباید به هر گویه برحسب اضطراب و اجتناب خود پاسخ دهد.
بر اساس هنجارهای صورت گرفته، نمرات بین ۶۵-۵۵ اضطراب اجتماعی متوسط، ۸۰-۶۵ اضطراب اجتماعی قابل ملاحظه و ۹۵-۸۰ اضطراب اجتماعی شدید را مطرح میکند و بالاتر از این میزان نشان دهنده اضطراب اجتماعی بسیار شدید است (لیبوویتز، ۱۹۸۷؛ به نقل از خورشیدزاده، برجعلی، سهرابی و دلاور، ۱۳۹۰).
در تحلیل عامل مقیاس، چهار عامل تعامل اجتماعی، صحبت کردن در جمع، ترس از مورد مشاهده قرار گرفتن، خوردن و نوشیدن در جمع استخراج شده است (هیمبرگ و همکاران، ۱۹۹۹). پایایی مقیاس به روش بازآزمایی بعد از ۱۲ هفته ۸۳/۰ و معنادار در سطح ۰۱/۰ و همسانی درونی آن ۹۵/۰ گزارش شده است.
۳-۴-۳- فرم کوتاه مقیاس ترس از ارزیابی منفی (FNES-B)
فرم کوتاه مقیاس ترس از ارزیابی منفی دارای ۱۲ ماده پنج گزینهای است که به روش لیکرت (۱= هرگز صدق نمیکند تا ۵= تقریباً همیشه صدق میکند) میزان اضطراب تجربه شده افراد در برابر ارزیابی منفی را میسنجد (لری، ۱۹۸۳). بررسیها همبستگی بالای این ابزار (۹۶/.) با فرم اصلی را نشان دادهاند؛ همسانی درونی کل مقیاس نیز ۸۹/۰ گزارش شده است. همچنین تحلیل واریانس یک سویه تفاوت معنادار گروه بیماران با اختلال اضطراب اجتماعی و آزمودنیهای غیر مضطرب گروه گواه را نشان داد.
داداشزاده، یزدان دوست، غرایی و اصغرنژاد فرید (۱۳۹۱) فرم کوتاه پرسشنامه ترس از ارزیابی منفی (FNES-B) را به فارسی ترجمه و اعتبار محتوایی آن را توسط سه نفر از اساتید روانشناسی بالینی و روانپزشکی مورد تایید قرار دادهاند. پایایی این آزمون به روش بازآزمایی و با فاصله زمانی دو هفته برابر با ۹۸/۰ و همسانی درونی آن به روش آلفای کرونباخ ۸۳/۰ به دست آمد.
[۱] Social Phobia Inventory (SPIN)